Założenie rodziny i posiadanie potomstwa to ważny moment w życiu każdego człowieka. Podjęcie odpowiedzialności wychowania młodego człowieka wymaga wiary we własne możliwości i świadomości zobowiązań, z jakimi taka decyzja się wiąże. Nie we wszystkich związkach temat rodzicielstwa pojawia się w sposób naturalny, a często obserwowanym zjawiskiem jest uchylanie się od podjęcia decyzji przez przedstawicieli płci męskiej. Po czym poznać, że facet chce dziecko i jest gotowy na jego wychowanie? Jakie zachowania będą o tym świadczyć?

Kiedy facet chce dziecka? Rozpoznaj te sygnały

Temat założenia rodziny jest nierozerwalnie związany z całym procesem budowania relacji. Kwestie odpowiedzialności rodzicielskiej mogą pojawić się już w okresie młodzieńczym, kiedy to każda osoba snuje w swojej głowie plany na przyszłość. Nie oznacza to jednak, że dwudziestoletnia osoba jest gotowa na przyjęcie roli rodzica i zaopiekowanie się całą rodziną.

Należy zatem rozróżniać pewne sygnały, ponieważ część z nich będzie stanowiła przykład myślenia przyszłościowego, natomiast nie będą one mieć znaczenia w kontekście teraźniejszego życia. Gdy facet chce mieć z Tobą dziecko, będzie często nawiązywał do tego tematu, a w jego słowach regularnie będą powracać plany zbudowania domu lub przeprowadzki do większego mieszkania. Taka sytuacja jest pierwszym symptomem chęci wejścia w „buty rodzica” i kreowania w sobie odpowiedzialnej postawy opiekuna całego domowego ogniska. Dzieje się to najczęściej w momencie uzyskania pełnej niezależności finansowej i osiągnięcia kapitału, który pozwoli na dogodne życie całej rodziny.

Warto jednak pamiętać o tym, że nie każdy człowiek podświadomie dąży do tego, by założyć rodzinę i poświęcić się wychowaniu potomstwa. Kwestia ta wymaga przedyskutowania i pełnej otwartości partnerów, a celem takiego działania jest konieczność uniknięcia przykrej niespodzianki, jaką będzie rozbieżność poglądów w przyszłości.

W jakim wieku facet chce mieć dziecko? Najczęstszy moment tej decyzji

Chęć wychowania potomstwa może pojawić się u każdego człowieka w zupełnie innych momentach życia, jednak najczęściej dotyczy to wieku od 25 do 35 lat. To właśnie wówczas większość mężczyzn znajduje się w „najlepszym” okresie swojej męskości, a stabilność zawodowa odgrywa w przypadku tej kwestii istotną rolę. Nie oznacza to jednak, że mężczyźni podejmujący tę decyzję wcześniej nie będą gotowi na wychowanie potomstwa.

U niektórych facetów instynkt rodzicielski może obudzić się zaraz po przekroczeniu „magicznej” granicy dwudziestu lat, z kolei u innych trzeba będzie czekać znacznie dłużej. Sam moment pojawienia się odpowiedzialności rodzicielskiej u mężczyzny nie powinien być podyktowany presją otoczenia, na przykład ze strony partnerki.

Sygnały, że facet chce mieć dziecko, będą obejmowały również zwiększoną aktywność seksualną i częstsze inicjowanie zbliżeń. Wszelkiego rodzaju „naciskanie” ze strony partnerki i przyspieszanie momentu podjęcia decyzji o dziecku z reguły są działaniami przynoszącymi rezultaty odwrotne do zamierzonych. Należy zatem uzbroić się w cierpliwość i czekać, aż decyzja ta pojawi się w głowie partnera w sposób niewymuszony.

Większość mężczyzn chce mieć dziecko, a mój facet nie – co zrobić?

Każdy człowiek ma prawo wyboru, a różnorodność zdań i poglądów świadczy o interesującym charakterze całego społeczeństwa. Zdarza się zatem, że niektórzy mężczyźni w sposób zdecydowany deklarują niechęć do posiadania potomstwa – nawet jeśli dotyczy to najbliższych kilkunastu lat. Co zrobić w takiej sytuacji? Podstawową kwestią jest konieczność podjęcia tego tematu na wczesnym etapie, nawet już kilka miesięcy po rozpoczęciu znajomości. Pozwoli to poznać zdanie drugiej połówki odnośnie do kwestii, która w ciągu następnych kilkunastu lat może okazać się kluczowa.

Wszelkiego rodzaju próby wpłynięcia na decyzję i wywieranie nacisku nie są dobrym rozwiązaniem, ponieważ działania takie najczęściej skutkują konfliktami w relacji. Argumenty wskazujące na to, dlaczego facet chce mieć dziecko lub przeciwnie – dlaczego wykazuje niechęć do zostania ojcem – zawsze mają konkretne podłoże. Decyzja ta może wynikać z traumy rodzinnej, hedonistycznego podejścia do życia lub aspektów etycznych.

Każdą opinię należy zaakceptować, bowiem rodzicami powinny być tylko te osoby, które czują się gotowe do podjęcia tej roli. Niestety często zdarza się, że kwestia ta stanowi kość niezgody i prowadzi do rozpadu nawet najsilniejszych relacji, jednak istnieje również szansa na objęcie w tym temacie podobnego stanowiska. Najważniejsza jest spokojna rozmowa i wykazanie się zrozumieniem – podejście to znacznie ułatwi późniejszą decyzję o wspólnym życiu, niezależnie od tego, jaka będzie jego ostateczna forma.